---Alışkanlıklar ve Mutluluk Üzerine---

Yakın zamanda dopamin hormonu hakkında ilginç bilgiler duydum. Kabaca mutluluk hormonlarından bir tanesi. Anladığım kadarıyla kendileri doğal olarak emek karşılığında kazanılan tatmin duygusu olarak kendisini gösteriyor.

Bundan dolayı bir bakıma hayatın devamını sağlayan hormon. Bir emek harcarsın ve bunun karşılığında dopamin kazanır ve mutlu olursun veya hazza kavuşursun.

bu elemanın böyle bir döngüsü var.

Bunun yan etkisi olarak aynı işten alacağımız haz sürekli olarak azalmaya başlıyor.

Bu sebepten dolayı eğer aynı hazzı daha çok yaşamak isterseniz yapacağınız emeği sürekli olarak artırmanız gerekiyor. Yoksa hayatın kendisi de sıkıcı olmaya başlıyor. Buna benzeri olarak adrenalin bağımlılarını verebiliriz.

Sürekli olarak aynı hazzı elde etmek için iflah olmaz şekilde ellerinden geleni ardına koymayarak hayatlarını riske atabiliyorlar. Veya iş adamları sürekli olarak risk altına alarak yaşıyorlar. Bunun gibi bir sürü örnek verebiliriz.

Günümüzde bu hazzı elde etmenin yeni yollarını buldular ve bulmaya devam ediyorlar. Bunlara çok genel olarak uyuşturucu diyebiliriz. Bunlara uyuşturucu dememin başlıca sebebi döngünün emek kısmını ortadan kaldırıyorlar. Ortada sadece mutluluk/haz kalıyor.

Burada bir sürü sektör devreye girebiliyor.Reklamcılık,gıda, pornografi gibi sektörleri örnek verebiliriz.

Sürekli bize haz vermesi için tasarlanan ürünler varken neden birşeyler için alın teri dökelim ki. Alacağımız iki lokma çikolata bize gerekli mutluluğu verecektir.

Keşke süreç bununla kalsaydı. Bu haz yine kendi döngüsü içerisinde daha fazlasını istiyor. İlk seferinde yeten tek lokma ikinci seferinde yeterli olmuyor.

Hep daha fazlası, biraz daha fazlası. Bunu çikolata üzerinden örnek verdim.

Sürece devam ederseniz tebrikler şeker bağımlısı tebrikler. Artık misler gibi bir şeker bağımlısısınız. Artık hayatınızda çikolata olmadan anlamı olmayacak. Sürekli aldığınız etken madde artık size haz vermeyecek...